Na de ruime overwinning op DZD begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd tegen ons naaste belager Middelburg.

Op bord 7 blunderde de tegenstander van Koen zodat er al snel een 1-0 voorsprong op het bord stond. Een hele tijd later kwam Ronald de Pooter een remisevoorstel voorleggen. Een snelle inspectie op de overige borden leverde de volgende verwachting op: Bas op 1 had een heel mooie stelling (winst). Lydia had een pion voor ( minimaal remise) Janco beter (minimaal remise) Iris toren voor maar een ingesloten paard en een sterke aanval tegen (nederlaag). Op 5 had Patrick een veel belovende aanval op de damevleugel (winst) en Niels op bord 8 stond al huizenhoog gewonnen. Bij remise van Ronald een 5,5 -2,5 overwinning. Ronald kreeg de vrijheid en besloot remise te accepteren. 1,5- 0,5  De volgende uitslag was aan het bord van Niels. Met een volle hand pionnen voor liet hij zich midden op het bord mat zetten. Deze tegenvaller was de inleiding tot het kantelen van de wedstrijd. Bas had door zijn mooie aanval een pion gewonnen maar de winst was ineens ver te zoeken.. Ook bij Lydia kreeg wit steeds meer compensatie voor zijn pion. Janco zorgde gelukkig nog wel voor de 2,5 – 15 door in een strakke strategische partij Westerweele te verslaan. Iris stond nog steeds haar toren voor maar intussen had de tegenstander nu al 4 pionnen daarvoor en het paard stond nog steeds ingesloten. Wanneer komt daar de genadeklap. En tegenstander Steijn van Patrick had intussen een koningsaanval ontwikkelt maar daarvoor wel een toren moeten geven. Het werd 3-2 voor ons nadat Bas bijna in zijn winstpogingen een matnet was binnengelopen en vroeg remise te mogen voorstellen. Dat werd door Wolters geaccepteerd. Lydia vond in tijdnood geen mogelijkheid de c-lijn te sluiten en tegenstander Nellen rolde haar zo op 3-3.

Koster, de tegenstander van Iris, had zijn matpogingen gestaakt en ging afruilen om zodoende het paard op te gaan halen. Zijn extra pionnen zouden de rest wel doen. Maar door een onderste rij dreiging verloor hij enkele pionnen waaronder de cruciale h-pion. En waar Donner ooit zijn a-pionnetje bewierookte deed Iris dat voor haar h-pion. 4-3 voor met Patrick nog bezig. Materieel gezien leek het nog wel te gaan na zijn mindere verdediging op de koningsstelling. Hij had immers 2 paarden voor een toren maar alles stond zo slecht dat de toren veel sterker was dan die knollen die hopeloos vast zaten in de modder. 4 – 4. Begin februari gaat de hoofdklasse verder. We staan halverwege 3 matchpunten voor op ZSC en Middelburg maar het is nog lang geen gelopen koers!