Op Goede Vrijdag mocht ik naar het NK voor de E-tjes. Het belangrijkste toernooi dat ik ooit gespeeld heb. Mijn mama vroeg in de auto of ik zenuwachtig was, maar dat was niet zo. Wel was ik een beetje bang dat ik als laatste ging eindigen, want in de grote steden zitten de sterkste spelers. Op de website had ik gezien dat veel meisjes waren van Aziatische origine en ik weet dat die zich heel goed kunnen concentreren.

In Waalwijk waren we een beetje verloren gereden en Wim van Landau stond ons al op te wachten. Hij zou me de komende 2 dagen coachen. In de lobby kwamen we Nina tegen, zij kwam supporteren voor haar broer Sven die de Zeeuwse eer bij de jongens kwam verdedigen en ik bij de meisjes.

Het hotel was mooi, maar we mochten pas om 3 uur op de kamer. De organisatie zei dat Dirk, een echte meester, de analyses zou verzorgen en alle kinderen mochten bij hem terecht om hun partij te bespreken. Dirk speelt ook bij Landau, maar ik heb hem nog nooit gezien. Ik had hem ook niet nodig, want ik had Wim.

De paringen waren klaar en de eerste ronde moest ik tegen Amelia Jonkman. Dit was één van de toppers en de dochter van een grootmeester.

Ik was goed geconcentreerd en verloor daardoor de tijd uit het oog. Volgens de computer was het volledig gelijk toen ik door mijn vlag ging.

Ronde 2 mocht ik tegen haar jongere zus, Sophia en die partij won ik vrij vlot. Wat een opluchting, ik ging al zeker niet naar Zeeland met een 0-score.

Ronde 3 tegen Mandy Zheng met Zwart. Ik stond 2 stukken voor, maar vertrouwde het niet met nog maar 5 minuten op de klok. Ze bood remise aan en ik aanvaarde snel het half puntje.  De stelling was +6 voor mij. Mijn papa zei dat je een half puntje niet wint, maar verliest.

Ondertussen was ik ook naar Sven zijn partij gaan kijken en hij stond weeral gewonnen. Nadien bleek dat hij ook deze partij uit handen had gegeven. Dat was niet de eerste keer vandaag. Ik vind dat Sven heel goed kan schaken, maar soms speelt hij een beetje snel. Hij verloor er gelukkig zijn glimlach niet bij.

De vierde ronde verloor ik met wit op tijd (?quote papa) tegen Stella Honkoop. De uiteindelijke tweede.

Mijn notaties waren tot zet 27 en toen stond het gelijk. (-0.2)

Mijn papa vroeg waarom ik zolang bleef nadenken, terwijl ik toch al lang wist welke zet ik ging spelen. Maar het was hij, die me steeds zei, dat wanneer ik een goede zet zag, ik moest kijken of er nog niet één beter was !

Mijn eerste dag mocht ik (zwart) afsluiten met 2.5/5 dankzij de winst tegen Evi Maris.

Sven had 1 op 5 , ging er eens goed over slapen en morgen kon er tenslotte nog veel rechtgezet worden.

’s Avonds stond er een simultaan op het programma met FM Dirk. Nina, mijn zus en papa speelden ook mee.

Voor ons was het iets te hoog gegrepen, papa had remise, maar de grootste stunt van het ganse weekend, was toch wel de overwinning van Nina! Sven deed het blijkbaar blind.

Dag 2. Nog 4 ronden te gaan.

Wim en papa hebben me moed ingesproken. Mijn angst van de eerste dag is weg en ik ben er klaar voor! Ook Sven zijn coach Nick is toegekomen... Tijd om ons beste beentje voor te zetten.

Met papa in de zaal, word ik een beetje zenuwachtig en hij nog meer. Daarom is hij voor zijn eigen gezondheid met Mare naar de Efteling gegaan... Oef!!

Ronde 6 Sven wint, ik win

Ronde 7 Ik win van nummer 3 Stella, met een echte veegpartij tegen het Siciliaans. Het maakte haar heel verdrietig. Plots maak ik kans op het podium. Sven heeft remise.

Voorlaatste ronde tegen Lauri Maris. Ik sta gedeeld vierde. Het ziet er mooi uit... Ik win een stuk!!! Het is een harde tante, wint het stuk terug, maar ik blijf een pion voor met wit. Hier maak ik misschien mijn grootste fout van het toernooi door weerom remise te nemen. Gelukkig zit papa bij Bolle Gijs !

Sven is ook goed bezig en wint zijn voorlaatste partij. Nog steeds gedeeld vierde en er zijn 4 trofeeën bij de meisjes en 8 bij de jongens. De laatste partij ga ik alles geven !

Of toch niet ? Ik moet tegen de kampioene Indien ik snel remise neem, maak ik misschien nog kans op een trofee. Na 3 professionele zetten (1. d4 d5 2. c4 Nf6 3. cxd5 Nxd5), leggen we de wapens neer. Eline Roebers was nog meer opgelucht dan ik. Zij is kampioen. Nu even wachten op de definitieve uitslag.

Ondertussen heeft Sven zijn laatste partij ook remise. We hebben beiden vandaag niets verloren. De einduitslag doet pijn. Die weerstandspunten!! Er had meer ingezeten.

Sven haalde dankzij zijn superdag alsnog een 4/9

Er zijn toch veel dingen die ik op dit toernooi heb geleerd.

• We hoeven in Zeeland niet bang te zijn voor de rest van Nederland.
• Een half punt win je niet, maar verlies je.
• Bij 25 minuten partijtjes moet ik niet achter de allerbeste zet blijven zoeken.

Volgende week zijn we van de partij op het Belgisch kampioenschap. Daar krijgen we meer tijd.

Ik kijk ook uit naar de Nationale pupillendag voor mijn zus, want dan mag ik naar de Efteling !

Ik wil ook graag iedereen bedanken voor de aanmoedigingen en in het heel bijzonder Wim, voor de leerrijke en aangename begeleiding.

Luna